مزامیر 108 OPV

1 ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز.

2 ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد.

3 ای خداوند، تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و در میان طایفهها تو را خواهم سرایید.

4 زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک میرسد!

5 ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین!

6 تا محبوبان تو خلاصی یابند. بهدست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما.

7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود.

8 جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من.

9 موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهمانداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود.

10 کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟

11 آیا نه توای خداکه ما را ترک کردهای؟ و توای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟

12 ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است.

13 درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود.