مزامیر 140 OPV

1 ای خداوند، مرا از مرد شریر رهایی ده و از مرد ظالم مرا محفوظ فرما!

2 که در دلهای خود در شرارت تفکر میکنند وتمامی روز برای جنگ جمع میشوند.

3 دندانهای خود را مثل مار تیز میکنند و زهرافعی زیر لب ایشان است، سلاه.

4 ای خداوند مرااز دست شریر نگاه دار، از مرد ظالم مرا محافظت فرما که تدبیر میکنند تا پایهای مرا بلغزانند.

5 متکبران برای من تله و ریسمانها پنهان کرده ودام بهسر راه گسترده، و کمندها برای من نهادهاند، سلاه.

6 به خداوند گفتم: «تو خدای من هستی. ای خداوند آواز تضرع مرا بشنو!»

7 ای یهوه خداوندکه قوت نجات من هستی، تو سر مرا در روز جنگ پوشانیدهای.

8 ای خداوند، آرزوهای شریر رابرایش برمیاور و تدابیر ایشان را به انجام مرسان مبادا سرافراشته شوند، سلاه.

9 و اما سرهای آنانی که مرا احاطه میکنند، شرارت لبهای ایشان، آنها را خواهد پوشانید.

10 اخگرهای سوزنده را برایشان خواهند ریخت، ایشان را درآتش خواهند انداخت و در ژرفیها که دیگرنخواهند برخاست.

11 مرد بدگو در زمین پایدارنخواهد شد. مرد ظالم را شرارت صید خواهدکرد تا او را هلاک کند

12 میدانم که خداونددادرسی فقیر را خواهد کرد و داوری مسکینان راخواهد نمود.

13 هر آینه عادلان نام تو را حمدخواهند گفت و راستان به حضور تو ساکن خواهند شد.