مزامیر 71 OPV

1 در توای خداوند پناه بردهام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد.

2 به عدالت خودمرا خلاصی ده و برهان. گوش خود را به من فراگیر و مرا نجات ده.

3 برای من صخره سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من امر فرمودهای، زیرا صخره و قلعه من تو هستی.

4 خدایا مرا از دست شریر برهان و از کف بدکار وظالم.

5 زیراای خداوند یهوه، تو امید من هستی و ازطفولیتم اعتماد من بودهای.

6 از شکم بر توانداخته شدهام. از رحم مادرم ملجای من توبودهای و تسبیح من دائم درباره تو خواهد بود.

7 بسیاری را آیتی عجیب شدهام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی.

8 دهانم از تسبیح تو پر است واز کبریایی تو تمامی روز.

9 در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا ترک منما.

10 زیرا دشمنانم بر من حرف میزنند و مترصدان جانم با یکدیگرمشورت میکنند

11 و میگویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهانندهای نیست.»

12 ای خدا از من دور مشو. خدایا به اعانت من تعجیل نما.

13 خصمان جانم خجل و فانی شوند.

14 و اما من دائم امیدوارخواهم بود و بر همه تسبیح تو خواهم افزود.

15 زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و نجاتت راتمامی روز. زیرا که حد شماره آن را نمی دانم.

16 در توانایی خداوند یهوه خواهم آمد. و ازعدالت تو و بس خبر خواهم داد.

17 ای خدا ازطفولیتم مرا تعلیم دادهای و تا الان، عجایب تو رااعلان کردهام.

18 پسای خدا، مرا تا زمان پیری وسفید مویی نیز ترک مکن، تا این طبقه را از بازوی تو خبر دهم و جمیع آیندگان را از توانایی تو.

19 خدایا عدالت تو تا اعلی علیین است. توکارهای عظیم کردهای. خدایا مانند تو کیست؟

20 ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان دادهای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق های زمین برخواهی آورد.

21 بزرگی مرا مزید خواهی کرد وبرگشته، مرا تسلی خواهی بخشید.

22 پس من نیزتو را با بربط خواهم ستود، یعنی راستی تو راای خدای من. و تو راای قدوس اسرائیل با عود ترنم خواهم نمود.

23 چون برای تو سرود میخوانم لبهایم بسیار شادی خواهد کرد و جانم نیز که آن را فدیه دادهای.

24 زبانم نیز تمامی روز عدالت تورا ذکر خواهد کرد. زیرا آنانی که برای ضرر من میکوشیدند خجل و رسوا گردیدند.