12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.
13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.
14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.
15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.
16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.
17 چون که لعنت را دوست میداشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.
18 و لعنت رامثل ردای خود در برگرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.