154 در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.
155 نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.
156 ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.
157 جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.
158 خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.
159 ببین که وصایای تو را دوست میدارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!
160 جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.