59 در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.
60 شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.
61 ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.
62 در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.
63 من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه میدارند.
64 ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.
65 با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.