2 اگر خداوند با مانمی بود، وقتی که آدمیان با ما مقاومت نمودند،
3 آنگاه هر آینه ما را زنده فرو میبردند، چون خشم ایشان بر ما افروخته بود.
4 آنگاه آبها ما راغرق میکرد و نهرها بر جان ما میگذشت.
5 آنگاه آبهای پر زور، از جان ما میگذشت.
6 متبارک باد خداوند که ما را شکار برای دندانهای ایشان نساخت.
7 جان ما مثل مرغ از دام صیادان خلاص شد. دام گسسته شد و ما خلاصی یافتیم.
8 اعانت ما به نام یهوه است، که آسمان وزمین را آفرید.