14 که حدود تو را سلامتی میدهد و تو را ازمغز گندم سیر میگرداند.
15 که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هرچه تمام تر میدود.
16 که برف را مثل پشم میباراند، و ژاله را مثل خاکستر میپاشد.
17 که تگرگ خودرا در قطعهها میاندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟
18 کلام خود را میفرستد وآنها را میگدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری میشود.
19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.
20 با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانستهاند. هللویاه!