1 ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل میدارم.
2 پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.
3 بلی هرکه انتظار تو میکشدخجل نخواهد شد. آنانی که بیسبب خیانت میکنند خجل خواهند گردید.
4 ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.
5 مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بودهام.
6 ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.
7 خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو بهخاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.
8 خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.
9 مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.
10 همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه میدارند.
11 ای خداوند بهخاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.
12 کیست آن آدمی که از خداوند میترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.
13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.
14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.
15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون میآورد.
16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.
17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.
18 بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.
19 بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه میورزند.
20 جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.
21 کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.
22 ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.