7 ای خدا هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی، هنگامی که در صحرا خرامیدی، سلاه.
8 زمین متزلزل شد و آسمان به حضور خدا بارید. این سینا نیز از حضور خدا، خدای اسرائیل.
9 ای خدا باران نعمتها بارانیدی و میراثت را چون خسته بود مستحکم گردانیدی.
10 جماعت تو درآن ساکن شدند. ای خدا، به جود خویش برای مساکین تدارک دیدهای.
11 خداوند سخن را میدهد. مبشرات انبوه عظیمی میشوند.
12 ملوک لشکرها فرار کرده، منهزم میشوند. و زنی که در خانه مانده است، غارت را تقسیم میکند.
13 اگرچه در آغلهاخوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده ایدکه به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.