4 تو جلیل هستی و مجید، زیاده از کوههای یغما!
5 قویدلان تاراج شدهاند و خواب ایشان رادرربود و همه مردان زورآور دست خود رانیافتند.
6 از توبیخ توای خدای یعقوب، بر ارابه هاو اسبان خوابی گران مستولی گردید.
7 تو مهیب هستی، تو! و در حین غضبت، کیست که به حضورتو ایستد؟
8 از آسمان داوری را شنوانیدی. پس جهان بترسید و ساکت گردید.
9 چون خدا برای داوری قیام فرماید تا همه مساکین جهان راخلاصی بخشد، سلاه،
10 آنگاه خشم انسان تو راحمد خواهد گفت و باقی خشم را بر کمر خودخواهی بست.