1 آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.
2 در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.
3 خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم. تفکر مینمایم و روح من متحیر میگردد، سلاه.
4 چشمانم را بیدار میداشتی. بیتاب میشدم وسخن نمی توانستم گفت.
5 درباره ایام قدیم تفکرکردهام. درباره سالهای زمانهای سلف.