5 نان ماتم رابدیشان میخورانی و اشکهای بیاندازه بدیشان مینوشانی؟
6 ما را محل منازعه همسایگان ماساختهای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.
7 ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امتها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.
9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.
10 کوهها به سایهاش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.
11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.