44 جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداختهای.
45 ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیدهای، سلاه.
46 تا به کیای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟
47 به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریدهای؟
48 کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه.
49 ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی.
50 ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل میباشم.