2 فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.
3 وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.
4 در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند.
5 گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.
6 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
7 و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.
8 پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.