171 لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموختهای.
172 زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.
173 دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیدهام.
174 ای خداوند برای نجات تو مشتاق بودهام و شریعت تو تلذذ من است.
175 جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد.
176 مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.