11 ای خداوند بهخاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.
12 کیست آن آدمی که از خداوند میترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.
13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.
14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.
15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون میآورد.
16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.
17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.