5 زیراای خداوند یهوه، تو امید من هستی و ازطفولیتم اعتماد من بودهای.
6 از شکم بر توانداخته شدهام. از رحم مادرم ملجای من توبودهای و تسبیح من دائم درباره تو خواهد بود.
7 بسیاری را آیتی عجیب شدهام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی.
8 دهانم از تسبیح تو پر است واز کبریایی تو تمامی روز.
9 در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا ترک منما.
10 زیرا دشمنانم بر من حرف میزنند و مترصدان جانم با یکدیگرمشورت میکنند
11 و میگویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهانندهای نیست.»