7 ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امتها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.
9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.
10 کوهها به سایهاش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.
11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.
12 پس چرا دیوارهایش را شکستهای که هر راهگذری آن را میچیند؟
13 گرازهای جنگل آن را ویران میکنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.