7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را میشنیدید!
8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.
9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.
10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.
11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»