1 Scaramar mar sin leo agus chrochamar ár seolta in airde, agus rinneamar caol díreach ar Chós, agus thángamar go Ródés an lá ina dhiaidh sin, agus as sin go Patára.
2 Thángamar ansin ar long a bhí le dul trasna na farraige go Féinícia, agus chuamar ar bhord agus sheolamar uirthi.
3 Nuair a nocht an Chipir dúinn, d'fhágamar ar ár mbord clé í ag déanamh ar an tSír, agus thángamar i dtír ag Tior; mar ba ansin a bhí ar an long a lasta a dhíluchtú.
4 Chuamar ar thuairisc na ndeisceabal ansin, agus d'fhanamar seacht lá acu. Thug siad rabhadh ó bhéal an Spioraid á rá le Pól gan dul ar aghaidh go hIarúsailéim.
5 Agus nuair a bhí deireadh leis an dornán laethanta a chaitheamar ansin, d'imíomar i gcionn ár n‑aistir; agus iad uile ár gcomóradh lena mná agus a bpáistí go rabhamar taobh amuigh den chathair; agus chuamar ar ár nglúine ar ghaineamh na trá agus rinneamar urnaí agus d'fhágamar slán agus beannacht ag a chéile.
6 Chuamar féin ar bhord na loinge ansin, agus d'fhill siadsan abhaile.
7 Nuair a chuireamar críoch ar ár n‑aistear farraige as an Tior, shroicheamar Ptolemáis; agus bheannaíomar do na bráithre, agus chaitheamar aon lá amháin leo.
8 D'imíomar lá arna mhárach agus thángamar go Caesaríá; agus chuamar go teach Philib an soiscéalaí, a bhí ina dhuine den mhór-sheisear, agus d'fhanamar aigesean.
9 Bhi ceathrar iníon neamhphósta aigesean a dhéanadh fáidheadóireacht.
10 Nuair a bhíomar tamall de laethanta ag fanacht ansin, tháinig fáidh darbh ainm Agabus anuas as Iúdaea.
11 Ag teacht chugainn dó, ghlac sé crios Phóil gur cheangail sé a chosa agus a lámha féin, agus dúirt sé, “Is é a deir an Spiorad Naomh, ‘Is mar seo a cheanglós na Giúdaigh in Iarúsailéim an fear ar leis an crios seo, agus cuirfidh siad i lámha na nGintlithe é.
12 Nuair a chualamar sin, d'agraíomarna agus na daoine a bhí ansin air gan dul suas go hIarúsailéim.
13 D'fhreagair Pól ansin, “Cad é atá sibh a dhéanamh, ag caoineadh agus ag briseadh mo chroí? Mar táim sásta ní hamháin le dul i bpríosún ach le bás a fháil in Iarúsailéim ar son ainm an Tiarna Íosa.”
14 Agus nuair a chonaiceamar nach raibh maith ann dúinn bheith ag cur comhairle air, chuireamar suas de, agus dúramar, “Toil an Tiarna go ndéantar.”
15 Nuair a chuaigh na laethanta úd thart, rinneamar réidh agus chuamar suas go hIarúsailéim.
16 Agus chuaigh cuid de na deisceabail as Caesaríá linn, ár gcomóradh chomh fada le teach Mnasoin, as an gCipir, a bhí ina dheisceabal ariamh anall, agus a rabhamar le lóistín a fháil aige.
17 Nuair a thángamar go hIarúsailéim, chuir na bráithre fáilte chroíúil romhainn.
18 An lá ina dhiaidh sin chuaigh Pól chuig Séamas linne; agus bhí na cruifreacha uile i láthair.
19 Bheannaigh sé dóibh siúd, agus ansin d'inis sé tríd síos a ndearna Dia do na Gintlithe trína fhriotháileamh féin.
20 Agus nuair a chuala siad é, thug siad glóir do Dhia. Agus ar siadsan leis, “Feiceann tú, a bhráthair, na mílte a ghlac leis an gcreideamh i measc na nGiúdach; agus cad é chomh díograiseach agus atá siad i dtaobh an dlí,
21 agus insíodh dóibh fútsa go mbíonn tú ag múineadh do na Giúdaigh uile a bhíos i measc na nGintlithe go gcaithfidh siad cúl a láimhe a thabhairt do Mhaois, agus go mbíonn tú ag rá leo gan a gclann mhac a thimpeallghearradh ná na nósanna a choinneáil.
22 Cad é is coir a dhéanamh mar sin? Is cinnte go gcluinfidh siad go bhfuil tú i ndiaidh teacht anseo.
23 Inseoimid duit cad é a dhéanfas tú. Tá ceathrar fear againn atá faoi mhóid;
24 glac na fir seo agus bí tusa do d'íonghlanadh féin ina gcuideachta, agus íoc a gcostais, go mbearra siad gruaig a gcinn. Beidh a fhios ag an saol uile mar sin nach bhfuil fírinne ar bith sa mhéid a insíodh dóibh fút, ach go gcaitheann tú do bheatha in umhlaíocht don dlí.
25 Ach i dtaca leis na Gintlithe a ghlac le creideamh, tá litir scríofa againn chucu lenár mbreith go staonfadh siad ónar íobraíodh d'íola, agus ó fhuil agus ó fheoil ainmhithe a tachtadh agus ó mhígheanmnaíocht.”
26 Ghlac Pól leis na fir, agus d'íonghlan sé é féin leo lá arna mhárach agus chuaigh sé isteach sa teampall, le fógra a thabhairt faoi cá huair a chuirfí críoch le laethanta an íonghlanta agus a d'ofrálfaí íobairt le haghaidh gach duine acu.
27 Nuair a bhí na seacht lá i ngar do bheith críochnaithe, shéid na Giúdaigh as an Áise, a bhí i ndiaidh é a fheiceáil sa teampall, faoin slua uile, agus leag siad lámha air,
28 agus iad ag scairteadh, “A fheara Iosrael, cabhair! Seo an fear a bhíos ag tabhairt teagaisc do na daoine san uile áit atá in aghaidh an phobail is againne agus in aghaidh an dlí agus in aghaidh na háite seo; agus lena chois sin thug sé Gréagaigh isteach sa teampall, agus tá an áit naofa seo truaillithe aige.”
29 Mar roimhe sin chonaic siad Trófimus an tEiféiseach ina chuideachta sa chathair, agus shíl siad gur thug Pól isteach sa teampall é.
30 Bhi corraí ann ansin ar fud na cathrach, agus na daoine ag rith le chéile; rug siad ar Phól gur tharraing amach as an teampall é, agus dúnadh na geataí ar an toirt.
31 Agus nuair a bhí siad ag iarraidh é a mharú, tháinig an scéal chuig treabhann an chohóirt go raibh Iarúsailéim uile ina chíorthuathal.
32 Ar an bpointe thug sé saighdiúirí agus ceantúirí leis, agus rith sé síos chucu; agus nuair a chonaic siad an treabhann agus na saighdiúirí chucu, stad siad de bheith ag bualadh Phóil.
33 Tháinig an treabhann aníos ansin agus ghabh sé é, agus thug sé ordú a cheangal le dhá shlabhra. D'fhiafraigh sé cé bhí ann agus cad é a bhí déanta aige.
34 Ansin bhí cuid den slua á rá seo agus cuid eile á rá siúd in ard a gcinn; agus ó nár fhéad sé fírinne an scéil a fháil de bharr an challáin, d'ordaigh sé a thabhairt isteach go beairic na saighdiúirí.
35 Agus nuair a tháinig sé go dtí an staighre, b'éigean do na saighdiúirí a iompar, bhí an slua chomh fíochmhar sin;
36 mar bhí slua daoine á leanúint agus iad ag scairteadh, “Cuirigí den saol é!”
37 Nuair a bhíothas ar tí Pól a thabhairt isteach sa bheairic, ar seisean leis an treabhann, “Cogar mé seo leat, le do thoil,” agus dúirt sé leis, “An féidir go bhfuil an Ghréigis agat?
38 An féidir é mar sin nach tú an tÉigipteach úd a d'fhadaigh an t‑éirí amach tá tamall gairid ó shin agus a thug ceithre mhíle de lucht na Miodóg amach go dtí an fásach leis?”
39 Dúirt Pól á fhreagairt, “Giúdach atá ionam, as Tarsus i gCilicia, saoránach de chathair nach bhfuil gan chlú; iarraim mar achainí ort cead a thabhairt dom labhairt leis na daoine.”
40 Agus nuair a thug sé an cead sin dó, sheas Pól i mbarr an staighre, agus rinne sé comhartha lena láimh leis na daoine; agus nuair a bhí ciúnas mór ann, labhair sé leo sa teanga Eabhrach, agus is é a dúirt sé: