32 Is mé Dia d'aithreacha, Dia Abrachaim agus Íosóig agus Iácóib.’ Agus chuaigh Maois ar aon bharr creatha agus níor lig an eagla dó amharc air.
33 Agus dúirt an Tiarna leis, ‘Bain díot do choisbheart, mar is talamh naofa é an áit a bhfuil tú i do sheasamh.
34 Ná bíodh amhras ort nach bhfaca mé an ainíde atá á himirt ar mo mhuintirse san Éigipt agus nár chuala mé a n‑éamh, agus nach bhfuil mé i ndiaidh teacht anuas lena bhfuascailt. Agus tar anois go gcuire mé uaim chun na hÉigipte thú.’
35 “Is é an Maois sin, ar dhiúltaigh siad dó, agus ar fhiafraigh siad de, ‘Cé a chuir thusa i do rialtóir agus i do bhreitheamh? a chuir Dia uaidh mar cheannasaí agus mar fhuascailteoir le láimh an aingil a nocht sa tom.
36 Sheol seisean amach iad, i ndiaidh é iontais agus comharthaí a oibriú san Éigipt agus ag an Muir Rua, agus san fhásach i rith daichead bliain.
37 Is é sin an Maois céanna a dúirt le clann Iosrael, Ardóidh Dia fáidh daoibh as measc bhur mbráithre mar a d ardaigh sé mise.’
38 Is eisean a bhíodh sa chomhthionól ar an bhfásach i gcuideachta an aingil a labhair leis ar Shliabh Shínáí, agus i gcuideachta ár n‑aithreacha; agus tugadh beo-chéalmhaine dósan lena dtabhairt dúinne.