1 Ach an méid a bhain le Sáúl, shéid air go fóill ag bagairt dochar agus dúnmharú dheisceabal an Tiarna, agus chuaigh sé go dtí an t‑ardsagart
2 gur iarr air litreacha a scríobh chuig sionagóga na Damaisce, ag údarú dó daoine ar bith dá bhfaigheadh sé, bíodh siad ina bhfir nó ina mná, a chloígh leis an gCúrsa, a dtabhairt leis i ngeimhle go hIarúsaléim.
3 Ansin nuair a bhí sé ar a aistear agus e ag druidim leis an Damaisc, tháinig solas lonrach go tobann ina thimpeall.
4 Thit sé leis sin go talamh, agus chuala sé an glór á rá leis, “A Sháúl, a Sháúl, cad chuige a mbíonn tú ag déanamh géarleanúna orm?”
5 Agus ar seisean, “Cé tú féin, a Thiarna?” Agus dúirt seisean, “Is mise Íosa, a mbíonn tú ag déanamh géarleanúna air;
6 ach éirigh i do sheasamh agus gabh isteach sa chathair, agus inseofar duit cad é a bheas le déanamh agat.”
7 D'fhan a chomhthaistealaithe gan labhairt, ó chuala siad fuaim an ghlóir gan aon duine a fheiceáil.