10 nanging nabi Natan lan Benaya sarta para prawira lan Pangeran Suleman, rayine ora diulemi.
11 Nabi Natan tumuli munjuk marang Sang Putri Batsyeba, ibune Pangeran Suleman: “Punapa panjenengan dalem boten midhanget, bilih Pangeran Adhonia, putranipun Sang Putri Hagit sampun jumeneng ratu, mangka gusti kula Sang Prabu Dawud boten mirsa?
12 Awit saking punika keparenga kawula ngaturi pamrayogi, supados panjenengan dalem saged milujengaken nyawa panjenengan dalem saha nyawanipun putra dalem Sang Pangeran Suleman.
13 Panjenengan dalem kawula aturi marek ing ngarsanipun Sang Prabu Dawud saha kawula aturi munjuk dhateng panjenenganipun makaten: Dhuh Gusti kawula Sang Prabu, panjenengan dalem rak sampun ngandika dhateng adalem kalayan supaos: Putramu Suleman kang bakal jumeneng dadi ratu ing sapungkurku lan dheweke kang bakal nglinggihi dhamparku? Kadospundi dene sapunika Adhonia kok dados ratu?
14 Salajengipun salebetipun panjenengan dalem munjuk wonten ing ngarsanipun Sang Prabu, kawula ugi lajeng badhe sowan mlebet saha mbiyantu anggen panjenengan dalem munjuk punika.”
15 Mulane Sang Putri Batsyeba nuli lumebet marak marang ing ngarsane Sang Prabu ana ing jero kamar. Nalika iku Sang Prabu wus sepuh banget lan Abisag, prawan saka ing Sunem, kang ngladosi panjenengane.
16 Sang Putri Batsyeba tumuli sumungkem sujud lan nyembah ana ing ngarsane Sang Prabu. Sang Prabu ndangu: “Apa kang kokkarepake?”