34 Ora saka ing tangane anggoningSun bakal mundhut karajan iku kabeh; Ingsun bakal nglestarekake anggone dadi ratu ing salawase uripe, marga saka abdiningSun Dawud kang wus Sunpilih lan kang tansah nindakake dhawuh tuwin katetepaningSun.
35 Nanging saka ing anake anggoningSun bakal mundhut karajan iku, kang banjur bakal Sunparingake marang sira sapuluh taler.
36 Dene anake bakal Sunparingi sataler, supaya abdiningSun Dawud tansah duwe turun ing ngarsaningSun ana ing Yerusalem, kutha kang Sunpilih kagem Ingsun, amrih asmaningSun lestari ana ing kono.
37 Anadene sira bakal Sunpundhut, supaya sira mengku sakehe kang dikarepake dening atinira lan dadi ratu ing Israel.
38 Lan manawa sira ngrungokake marang kang Sundhawuhake kabeh marang sira lan lumaku ing dalan kang Suntedahake sarta nindakake apa kang bener ana ing paningalingSun kalawan tansah nglakoni sakehe katetepan lan dhawuhingSun kayadene kang wus katindakake dening abdiningSun Dawud, Ingsun nganthi marang sira tuwin bakal maringi marang sira turun kang santosa kaya kang wus Sunparingake marang Dawud, lan Ingsun bakal maringake wong Israel marang sira.
39 Marga saka iku Ingsun bakal ngesorake turune Dawud, nanging ora ing salawase.”
40 Sang Prabu Suleman banjur ngangkah mateni Yerobeam, nanging Yerobeam nuli mangkat ngungsi menyang ing tanah Mesir, marang ing ngarsane Sang Prabu Sisak, ratu ing nagara Mesir, sarta manggon ana ing kono nganti sasedane Sang Prabu Suleman.