23 Wong mau sawuse mangan roti lan ngombe banyu, banjur diabah-abahake kuldi, tumuli mangkat.
24 Nanging ana ing dalan banjur tinempuh ing singa lan dipateni. Jisime gumlethak ana ing dalan, kuldine ngadeg ana ing sandhinging jisime mau; singane uga ngadeg ana ing sandhinging jisim.
25 Wong-wong kang liwat padha ndeleng jisim kang gumlethak ana ing dalan lan singa kang ngadeg ing sandhinge iku. Wong-wong mau banjur padha nyritakake bab iku ana ing kutha panggonane nabi tuwa mau.
26 Nalika nabi tuwa kang mbujuk abdining Allah supaya bali, krungu bab mau banjur celathu: “Iku abdining Allah kang mbangkang marang dhawuhe Pangeran Yehuwah. Sang Yehuwah nuli ngulungake dheweke marang singa, kang nyuwek-nyuwek lan mateni wong iku, ngetrepi pangandikaning Sang Yehuwah kang diparingake marang dheweke.”
27 Banjur kandha marang anak-anake: “Kuldiku abah-abahana.” Tumuli padha ngabah-abahi kuldine.
28 Nabi tuwa mau nuli mangkat lan nemu jisime kang gumlethak ana ing dalan, sarta ndeleng kuldi lan singa kang ngadeg ana ing sandhinge. Singa iku ora mangsa jisim mau lan ora nyempal-nyempal kuldine.
29 Nabi tuwa iku banjur njunjung jisime abdining Allah mau katumpangake ing kuldine nuli kagawa bali menyang ing kuthane dhewe, arep ditangisi lan dikubur.