14 Lan manawa lakunira metu ing dalan kang Suntedahake lan lestari manut sakehing katetepan lan parentahingSun, padha kaya ramanira Dawud, Ingsun bakal paring tambahing umurira.”
15 Sang Prabu Suleman banjur wungu; jebul panjenengane supena. Sakondure menyang ing Yerusalem, panjenengane nuli jumeneng ana ing ngarepe pethi prajanjianing Yehuwah lan ngaturake kurban-kurban obaran lan kurban-kurban kaslametan. Sawuse mangkono Sang Prabu banjur nganakake bujana kalawan para punggawa.
16 Ing nalika samana ana wanita tuna susila loro kang marak marang ing ngarsane Sang Prabu lan banjur ngadeg ana ing ngarsane.
17 Unjuke wong wadon kang siji: “Dhuh Gusti kawula! Kawula kaliyan tiyang estri punika manggen tunggil sagriya, lan kawula nglairaken jabang bayi nalika tiyang punika wonten ing griya.
18 Sasampunipun makaten, ing dintenipun ingkang kaping tiga sasampunipun kawula, tiyang estri punika ugi nglairaken jabang bayi; kawula namung tiyang kalih punika, boten wonten tiyang sanesipun ingkang manggen sesarengan kaliyan kawula, namung kawula kekalih ingkang wonten ing griya.
19 Ing wanci dalu anakipun tiyang estri punika pejah, margi katindhihan ing piyambakipun.
20 Sareng tengah dalu piyambakipun tangi lajeng mendhet anak kawula saking ing sandhing kawula; nalika abdi dalem kawula tilem, anak kawula dipun tilemaken ing pangkonipun, dene anakipun ingkang pejah dipun tilemaken ing sandhing kawula.