1 Bareng Sang Prabu Suleman wus rampung anggone yasa padalemane Sang Yehuwah lan kratone Sang Prabu sarta anggone damel samubarang kabeh kang dikersakake,
2 Pangeran Yehuwah nuli ngatingal marang Sang Prabu Suleman kang kaping pindhone, kaya nalika ngatingal ana ing Gibeon.
3 Pangandikane Sang Yehuwah marang panjenengane mangkene: “Ingsun wus midhangetake pandonga lan panyuwunira kang sira unjukake marang Ingsun; Ingsun wus nucekake padaleman kang sira yasa kagem paleremaning asmaningSun ing salawas-lawase. PaningalingSun lan galihingsun bakal tansah ana ing kono.
4 Anadene sira, manawa lakunira ana ing ngarsaningSun padha kaya Dawud, ramanira, kalawan ati mulus lan jujur sarta tumindakira nocogi sakehing dhawuhingSun marang sira, tuwin manawa sira tetep nglakoni sakehing katetepaningSun lan pranataningSun,
5 Ingsun bakal nyantosakake dhamparing karajanira tumrap Israel nganti ing salawas-lawase kaya kang wus dakjanjekake marang Dawud, ramanira, kalawan pangandikaningSun: Turunira ora bakal kapethal saka ing dhamparing karajan Israel.
6 Nanging manawa sira lan anak-anakira padha ngungkurake Ingsun lan ora netepi sakehing dhawuh lan katetepaningSun kang wus Sunparingake marang sira, tuwin banjur padha lunga ngabekti marang allah liyane sarta sujud nyembah marang iku,
7 wong Israel bakal Sunsirnakake saka ing tanah kang wus Sunparingake, tuwin padaleman kang wus Sunsucekake kagem asmaningSun iku bakal Sunbucal saka ing ngarsaningSun; ing kono Israel bakal dadi pocapan lan pepoyokan ana ing antarane sakehe para bangsa.