4 Lah saiki, badanmu jaganen, aja ngombe anggur utawa omben-omben kang mendemi lan aja mangan apa-apa kang karam.
5 Amarga kowe bakal ngandhut lan duwe anak lanang; iku sirahe ora kena kagepok ing lading panyukuran, awit bocah iku wiwit ana ing guwa-garbane ibune bakal dadi nazir sengkerane Gusti Allah, sarta bakal miwiti ngluwari Israel saka ing tangane wong Filisti.”
6 Wong wadon mau banjur lumebu sarta kandha marang kang lanang tembunge: “Kala wau wonten abdinipun Gusti Allah manggihi kula, pasemonipun memper malaekatipun Gusti Allah, ngajrih-ajrihi sanget. Kula boten matur pitaken pinangkanipun, saha kula boten dipun paringi sumerep asmanipun.
7 Nanging pangandikanipun dhateng kula: Lah sira bakal ngandhut lan duwe anak lanang; mulane sira aja ngombe anggur utawa sadhengaha kang mendemi lan aja mangan apa-apa kang karam, amarga bocah iku bakal dadi nazir sengkeraning Allah wiwit ana ing guwa-garbane ibune nganti tumeka ing dinaning patine.”
8 Pak Manoakh tumuli nyenyuwun marang Sang Yehuwah unjuke: “Dhuh Pangeran, kawula nyuwun mugi abdinipun Gusti Allah utusan Paduka punika wau manggihana kawula kekalih sarta mulanga dhateng kawula punapa ingkang perlu kawula lampahi tumrap lare ingkang badhe lair punika.”
9 Gusti Allah banjur nyembadani panyuwune Pak Manoakh, dene Malaekate Sang Yehuwah banjur manggihi wong wadon iku maneh, nalika lagi lungguh ana ing pategalan, nanging Pak Manoakh lakine pinuju ora ana ing kono.
10 Ing kono wong wadon iku enggal-enggal lumayu wewarta marang kang lanang mangkene: “Lah priya ingkang manggihi kula kapengker punika ngetingali kula malih.’.