7 Nanging pangandikanipun dhateng kula: Lah sira bakal ngandhut lan duwe anak lanang; mulane sira aja ngombe anggur utawa sadhengaha kang mendemi lan aja mangan apa-apa kang karam, amarga bocah iku bakal dadi nazir sengkeraning Allah wiwit ana ing guwa-garbane ibune nganti tumeka ing dinaning patine.”
8 Pak Manoakh tumuli nyenyuwun marang Sang Yehuwah unjuke: “Dhuh Pangeran, kawula nyuwun mugi abdinipun Gusti Allah utusan Paduka punika wau manggihana kawula kekalih sarta mulanga dhateng kawula punapa ingkang perlu kawula lampahi tumrap lare ingkang badhe lair punika.”
9 Gusti Allah banjur nyembadani panyuwune Pak Manoakh, dene Malaekate Sang Yehuwah banjur manggihi wong wadon iku maneh, nalika lagi lungguh ana ing pategalan, nanging Pak Manoakh lakine pinuju ora ana ing kono.
10 Ing kono wong wadon iku enggal-enggal lumayu wewarta marang kang lanang mangkene: “Lah priya ingkang manggihi kula kapengker punika ngetingali kula malih.’.
11 pak Manoakh tumuli ngadeg, ngetutake somahe. Bareng wus ketemu karo priya mau, banjur matur: “Punapa Paduka punika ingkang sampun paring pangandika dhateng tiyang estri punika?” Paring wangsulane: “Iya bener.”
12 Pak Manoakh banjur matur: “Benjing manawi pangandika Paduka punika kalampahan, kados pundi mangke caranipun gesang lare punika saha solah tingkahipun?”
13 Paring wangsulane Malaekate Sang Yehuwah marang Pak Manoakh: “Kabeh kang wus Sunpangandikakake marang wong wadon iku, kudu disirik.