1 Ing kono wong saumat kabeh padha mbengok, sarta wong sabangsa iku padha nangis sawengi natas,
2 karodene padha ngedumeli marang Nabi Musa lan Imam Harun, sarta padha matur: “Adhuh bok inggiha kula sami pejah wonten ing tanah Mesir kemawon, utawi wonten ing pasamunan ngriki!
3 Punapaa dene kula sami dipun bekta dening Pangeran Yehuwah dhateng tanah ngriki supados sami tiwas dening pedhang, saha anak semah kula sami badhe dados tawanan? Punapa boten langkung prayogi kula sami wangsul kemawon dhateng tanah Mesir?”
4 Apamaneh padha sapocapan mangkene: “Ayo padha ngangkat pemimpin banjur bali menyang tanah Mesir.”
5 Nabi Musa lan Imam Harun tumuli padha sumungkem ing bumi ana ing ngarepe sagolongane pasamuwane wong Israel;
6 nanging Yusak bin Nun lan Kaleb bin Yefune, panunggalane kang wus padha nelik tanah iku, padha nyuwek sandhangane,