1 Sawuse mangkono Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa:
2 “Sira clathua marang wong Israel sarta sira jalukana teken siji kanggo saben taler, sakehe pemimpine miturut talere leluhure, masrahna siji-siji, dadi kabeh ana teken rolas. Teken mau siji-sijine katulisana jenenge pemimpin kang nduweni,
3 nanging tekene Lewi iku sira tulisana jenenge Harun. Dadi saben pemimpin taler kudu ana teken siji.
4 Teken mau banjur padha sira selehna ana ing jero Tarub Pasewakan ing ngarepe pethining angger-angger ing papan kang adat saben Sunagem pepanggihan klawan sira kabeh.
5 Wong kang Sunpilih iku tekene bakal semi; kaya mangkono anggoningSun bakal ngendhakake panggrundele wong Israel kang ditujokake marang sira, temah bakal wus ora prelu Sunpireng maneh.”
6 Nabi Musa banjur ndhawuhake iku marang Israel, tumuli saben pemimpin ngaturake teken siji, miturut talering leluhure, dadi kabeh ana teken rolas lan tekene Imam Harun iya awor karo teken-teken iku.
7 Teken mau banjur padha diselehake dening Nabi Musa ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah ing tarub angger-anggering Allah.
8 Kacarita esuke bareng Nabi Musa lumebet ing tarube papan angger-angger, lah lantarane Imam Harun kang kaetung talere Lewi wus semi, metu kudupe lan kembange sarta woh saked kang mateng.
9 Nabi Musa tumuli ngasta sakehe teken iku mau saka ing ngarsane Pangeran Yehuwah menyang ngarepe wong Israel kabeh; wong-wong padha ndeleng iku lan banjur njupuk tekene dhewe-dhewe.
10 Pangeran Yehuwah tumuli ngandika marang Nabi Musa: “Tekene Harun iku sira balekna maneh menyang ing ngarepe pethi angger-angger, kasimpena minangka pratandha kanggo para wong kang duraka, temah panggrundele wus sira ilangi lan ora Sunpireng maneh, supaya aja padha mati.”
11 Nabi Musa iya banjur nindakake apa kang kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah, kabeh dilampahi mangkono.
12 Nanging wong Israel padha matur marang Nabi Musa: “Lah kula punika tamtu badhe pejah, badhe katiwasan, inggih sami badhe tiwas bilai sadaya.
13 Sinten-sintena ingkang nyelaki Tarub Suci kagunganipun Sang Yehuwah, temtu nemahi pejah. Punapa kula badhe sami badhe tiwas sadaya?”