17 Anadene wong kang kena ing najis kaya mangkono iku, kajupukna awune kurban pangruwating dosa kang kaobong mau, kadokoka ing wadhah lan kaesokana banyu kang mili.
18 Nuli sawijining wong kang ora najis njupuka hisop, kacelupna ing banyu iku mau, banjur dikepyurna marang ing dhuwure tarub lan sapirantine kabeh lan wong-wong kang ana ing kono; mangkono uga marang wong kang nggepok balung utawa wong kang dipateni, kang nggepok jisim apa kuburan iku mau.
19 Wong kang ora najis mau ngepyurna marang kang najis iku ing telung dinane, lan ing pitung dinane, dene ing pitung dinane iku wong mau ngruwata dosane; nuli kang najis mau ngumbaha sandhangane lan adusa, temah bakal mari najise samangsa srengenge surup.
20 Balik sing sapa nandhang najis, mangka ora ngruwat dosane, wong iku mesthi katumpes saka ing satengahe pasamuwan, marga wus najisake pasucene Sang Yehuwah; ora kasiram ing banyu pambirating najis, dadi tetep najise.
21 Iku dadia pranatan ing salawase marang sira. Anadene wong kang nyiramake banyu pambirating najis iku, iya ngumbaha sandhangane, lan wong kang kena banyu pambirating najis iku iya dadi najis nganti tumeka suruping srengenge.
22 Dalah samubarang kang digrayang dening wong kang najis iku iya dadi najis, lan sing sapa nggepok wong iku, iya bakal dadi najis nganti tumeka suruping srengenge.”