16 Iku satekane ing ngarepe Bileam tumuli padha matur: “Pangandikanipun Sang Prabu Balak putranipun Sang Zipor makaten: Aja ana kang ngalang-alangi anggonmu nekani aku,
17 awitdene kowe mesthi bakal dakganjar luwih dening akeh, karodene apa bae kang bakal dadi panyuwunmu marang aku, mesthi bakal dakleksanani. Kang iku kowe mrenea ta, ipat-ipatana bangsa iku.”
18 Nanging Bileam mangsuli marang para utusane Sang Prabu Balak: “Sanadyan Sang Prabu Balak maringna salaka lan mas sakadhatonipun kebak, ewadene kula boten saged nindakaken punapa-punapa, ingkang sapele punapa ingkang wigatos, ingkang nerak dhawuh timbalanipun Pangeran Yehuwah Gusti Allah kula.
19 Milanipun panjenengan sami kula aturi nyare ing ngriki sadalu punika, supados kula sageda nyumerepi, punapa kemawon ingkang badhe dipun pangandikakaken dening Pangeran Yehuwah dhateng kula.”
20 Gusti Allah tumuli ngrawuhi Bileam ing wayah bengi, sarta mangandikani: “Manawa tekane wong iku pancen padha ngundang sira, sira ngadega, melua ing salakune; ewasamono kang sira lakoni, mung kang bakal Sundhawuhake marang sira.”
21 Bareng wayah esuk Bileam tangi, nuli ngabah-abahi kuldine wadon, banjur mangkat melu para panggedhene wong Moab mau.
22 Ing kono bebendune Gusti Allah mulad-mulad, marga Bileam lunga, tumuli dicegati dening Sang Malaekate Pangeran Yehuwah, kang nglawan marang dheweke. Dene Bileam lagi nunggang kuldine wadon sarta kairingake dening bature loro.