9 Awit bangsa iku dakdeleng saka ing pucake gunung-gunung parangdaksawang saka ing pagunungan.Lah iku bangsa kang manggon ndhewe,lan ora gelem kepetung kegolong tunggale bangsa liya.
10 Sapa kang bisa ngetung lebune Yakub,utawa sapa kang bisa nacahake golongane Israel?Anggonku mati muga bisaa kaya patine wong kang jujur,lan puputing uripku kayaa pupute wong iku!”
11 Ing kono pangandikane Sang Prabu Balak marang Bileam: “Kapriye tandukmu marang aku iki? Anggonku nekakake kowe iku dakkon ngipat-ipati mungsuhku, lah kok malah kokberkahi!”
12 Atur wangsulane Bileam: “Kawula rak kedah nglairaken punapa ingkang dipun isekaken dening Pangeran Yehuwah wonten ing cangkem kawula!”
13 Sang Prabu Balak tumuli ngandika marang Bileam: “Payo, kowe melua aku menyang panggonan liyane, saka ing kono kowe bisa nyawang bangsa iku; kang katon iku mung pungkasaning palerebane bae, ora katon sakabehe; nuli aku tulungana, ipat-ipatana bangsa iku saka kono.”
14 Bileam banjur dibekta menyang ing Ara-ara Panelikan, ing pucake gunung Pisga; Sang Prabu Balak tumuli yasa misbyah pitu, lan ing saben misbyah kakurbanake sapi lanang nom siji sarta wedhus gibas lanang siji.
15 Bileam banjur matur marang Sang Prabu Balak: “Panjenengan dalem kawula aturi jumeneng wonten ing sacelakipun kurban obaran dalem, dene kawula badhe kesah mriku, sowan ing ngarsaning Yehuwah!”