6 Nanging manawa wong wadon mau omah-omah, mangka isih duwe punagi utawa salah sawijining janji kang diucapake klawan tanpa dipikir lan kang nencang marang wong iku,
7 lan somahe iya krungu bab iku, mangka meneng bae nalika krungu mau, dadi punagine mesthi tetep lan kasaguhane kang nencang iku iya tetep.
8 Nanging saupama somahe nalika krungu bab iku tumuli ngelikake, iku mbatalake punagi lan janji kang diucapake dening kang wadon klawan tanpa dipikir mau, lan kang nencang bojone iku, dene Pangeran Yehuwah bakal paring pangapura marang bojone.
9 Mungguh punagine randha utawa wong wadon kang kapegat, kabeh kang nencang dheweke, iku tetep ana ing awake.
10 Dene manawa ana wong wadon ana ing omahe banjur nglairake punagi utawa nglairake janji klawan sumpah,
11 mangka lakine krungu, nanging meneng bae lan ora ngelingake, dadi apa sapunagine kabeh mesthi tetep, lan apa bae kang dadi janjine wong wadon iku mesthi tetep.
12 Balik saupama bojone nalika krungu mau tumuli mbatalake prakara iku kalawan keras, apa kang wus diucapake dening kang wadon, iya punagine iya kasaguhane iku batal, wus dibatalake dening bojone, sarta kang wadon bakal diapura dening Pangeran Yehuwah.