48 Para panggedhening wadya-bala, yaiku para panewu lan para panatus, banjur padha sowan marang ngarsane Nabi Musa,
49 sarta padha matur: “Ingkang abdi sampun sami nacahaken bala ing wewengkon kula, mangka tetela panunggilan kula boten wonten ingkang cecer satunggal-tunggala.
50 Mila kula sami mbekta pisungsung konjuk dhateng Pangeran Yehuwah, saben tiyang saangsalipun piyambak-piyambak, warni: barang mas-masan, kadosta: gelang kroncong, gelang tangan, sesupe cap, anting-anting saha rerenggan dhadha kangge ngawontenaken pirukun tumrap nyawa kula wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah.”
51 Nabi Musa lan Imam Eleazar tumuli nampeni barang mas-masan iku mau, kabeh arupa barang dandanan kang alus.
52 Dene pisungsung mas kang mligi kang disaosake marang Sang Yehuwah iku kabeh bobote nembelas ewu pitung atus seket sekel, samono iku sesaosane para panewu lan para panatus.
53 Nanging para prajurit iku siji-sijine wis njarah-rayah kanggo awake dhewe.
54 Bareng Nabi Musa lan Imam Eleazar wus nampeni mas iku saka para panewu lan panatus, mas iku banjur dilebokake ing Tarub Pasewakan, kanggo pangeling-eling marang wong Israel ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah. edit 1: fajar '01