12 Така, ако ви и пишав, не го напишав тоа заради навредувачот, ни заради навредениот, туку за да се покаже при вас, пред Бога, вашата ревносна грижа за нас.
13 Затоа се утешивте. Но покрај оваа наша утеха, многу повеќе се зарадувавме заради радоста на Тит, зашто сите вие го освеживте неговиот дух.
14 Ако му се пофалив со нешто за вас, не се посрамив, туку како што ви зборувавме сè во вистина; така и нашето фалење пред Тит се покажа вистина.
15 А неговото срце уште повеќе чувствува за вас, кога ќе се сети за послушноста на сите вас: како го примивте со страв и трепет.
16 Се радувам што можам во сè да се надевам на вас.