14 Затоа му се колнам на Илиевиот дом никакви жртви ни приноси нема да ја исперат вината на Илиевиот дом довека.”
15 Самоил спиеше до утрото, а тогаш ја отвори вратата на Господовиот Дом. Самоил се боеше да му го каже видението на Илија.
16 Но Илија го повика Самоила, говорејќи: „Самоиле, сине!” А тој одговори: „Еве ме!”
17 И тој го праша: „Какво е словото што ти го рече? Не криј ништо од мене! Така да ти направи Бог и да ти додаде друго ако ми скриеш нешто од она што ти рекол.”
18 Самоил му раскажа сè, и ништо не притаи од него. А Илија рече: „Тој е Господ, нека прави како што Му е по волја!”
19 Самоил растеше, а Господ беше со него и не оставаше ниту едно негово слово да падне на земја.
20 Сиот Израел, од Дан до Вирсавеа, созна дека Самоил е поставен за пророк Господов.