1 Чујте го ова слово што го изнесувам против вас, тажачката, Израелев доме:
2 Падна и веќе не стана израелската девица. Таа лежи на своја земја, и нема никој да ја дигне.
3 Зашто Господ Бог му зборува вака на Израелевиот дом: „Во градот од кој излегуваа илјада, ќе останат сто, од кој излегуваа сто, ќе останат десет.”
4 Зашто Господ му зборува вака на Израелевиот дом: „Барајте Ме Мене и ќе живеете.
5 Не барајте го Ветил, не одете во Галгал, не патувајте во Вирсавеа, зашто Галгал ќе биде одведен во ропство, а Ветил ќе се претвори во ништо.
6 Барајте Го Господа и ќе живеете, или како оган ќе ја зафати Јосифовата куќа и ќе ја изгори, а во Ветил не ќе има никој да го угасне пламенот.
7 Тешко им на оние кои ја претворуваат правдата во пелин, кои ја фрлаат чесноста во прав!”
8 Тој ги направи Плеадите и Орион, Тој го обрнува мракот во зора, а денот во најгуста ноќ. Тој ги повикува морските води и ги излева преку лицето на земјата. Господ Му е името.
9 Одненадеж и праќа гибел на крепоста и и носи пропаст на тврдината.
10 Го мразат човекот што дели правда при вратата, и го корат оној што зборува чесно.
11 Затоа, бидејќи го угнетувате сиромашниот, истргнувајќи од него данок во жита, во куќите што ги создадовте од делкан камен никогаш не ќе живеете; од пријатните лозја што ги посадивте никогаш не ќе пиете вино.
12 Зашто знам многу ваши злостори, и вашите преголеми гревови. Го угнетувате праведникот и примавте поткуп, одбивајќи го сиромашниот при градската врата.
13 Мудрецот молчи во ова време, зашто времињата се толку лоши.
14 Барајте го доброто, а не злото, за да живеете, и за да биде Господ, Бог над Воинствата, навистина со вас како што велите дека е.
15 Мразете го злото, љубете го доброто, пазете ја правината, при градската врата, па можеби Господ, Бог над Воинствата, ќе му се смилува на Јосифовиот остаток.
16 Затоа Господ зборува вака, Бог над Воинствата, Господ: „На секоја улица ќе има плач: По сите патишта ќе викате: ‘Леле! Леле!’ Ќе ги повикаат земјоделците за да лелекаат, тажачите за да тажат,
17 ќе има плач во секое лозје, зашто ќе поминам сред тебе,” говори Господ.
18 Тешко ви вам што копнеете по Господовиот ден! Што ќе ви биде Господовиот ден? Темнина, а не светлина.
19 Ќе ви биде како на оној што и избега на лавската уста, а мечката го сретна; како оној што влезе во куќа и ја стави раката на ѕид, а змија го касна.
20 Не ќе ли биде Господовиот ден темнина, а не светлина? Мрак, а не сончев блесок?
21 „Ги мразам и ги презирам вашите празници и веќе не ми се мили вашите свечености.
22 Кога ми принесувате паленици, вашите лебни приноси не Ми се мили, на жртвата благодарница од вашите згоени телиња и не погледнувам.
23 Отстранете го од Мене шумот на своите песни, не сакам да ги слушам звуците на вашите псалтири.
24 Правдата нека потече како вода, и справедливоста како силна буица.
25 Дали Ми принесувавте жртви и приноси во пустината четириесет години, Израелев доме?
26 Ќе го носите Сикут, својот цар, и Кеван, својот бог, ѕвездата на твоите богови, што си ги направивте за себе.
27 Затоа ќе ве преселам во Дамаск,” зборува Господ; Бог над Војските е името Негово.