30 ဟောဗပ်ကငါမလိုက်မသွားပါ၊ ငါ့နေရင်းပြည်၊ ငါ့အဆွေအမျိုးရှိရာသို့ ပြန်သွားပါမည်ဟု မောရှေအားဆို၏။
31 မောရှေကလည်း၊ ငါတို့ကိုစွန့်ပစ်၍မသွားပါနှင့်။ သင်သိသည်အတိုင်း ငါတို့သည်တော၌ စားခန်းချရမည်။ သင်သည် ငါတို့မျက်စိဖြစ်ရပါ၏။
32 ငါတို့နှင့် အတူလိုက်လျှင် ထာဝရဘုရားပြုတော်မူသောကျေးဇူးတော်ကို ငါတို့သည်ခံရသည်အတိုင်း သင့်၌ကျေးဇူးပြုပါမည်ဟု ဆိုလေ၏။
33 ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ထာဝရဘုရား၏တောင်တော်မှထွက်၍၊ သုံးရက်ကွာသောခရီးကို သွားကြ၏။ ထိုသုံးရက်ကွာသောခရီးကိုသွားကြစဉ်၊ ထာဝရ ဘုရား၏ပဋိညာဉ်သေတ္တာသည် သူတို့အဘို့ စားခန်းချရာအရပ်ကိုရှာ၍ သူတို့ရှေ့ကသွားလေ၏။
34 သူတို့သည် နေ့အချိန်၌ တပ်ချီ၍ သွားသောအခါ၊ ထာဝရဘုရား၏ မိုဃ်းတိမ်သည် သူတို့အပေါ်မှာရှိလေ၏။
35 သေတ္တာတော်သွားသောအခါ၊ မောရှေက အိုထာဝရဘုရားထတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်၏ရန်သူတို့သည် လွင့်ကြပါစေသော။ ကိုယ်တော်ကို မုန်းသောသူတို့သည် ရှေ့တော်မှပြေးကြပါစေသောဟူ၍၎င်း၊
36 သေတ္တာတော်မသွားဘဲရပ်နေသောအခါ၊ အမျိုးသားအထောင်၊ အသောင်းရှိရာသို့ ပြန်လာတော်မူပါဟူ၍၎င်း လျှောက်ဆိုလေ့ရှိ၏။