20 ဗာမုတ်အရပ်မှမောဘချိုင့်သို့၎င်း၊ ယေရှိမုန်မြို့ကို မျက်နှာပြုသော ပိသဂါတောင်ထိပ်သို့၎င်း ခရီးသွားကြ၏။
21 ထိုအခါဣသရေလအမျိုးသားတို့သည်၊ အာမောရိရှင်ဘုရင်ရှိဟုန်မင်းထံသို့ သံတမန်တို့ကိုစေလွှတ်လျက်၊
22 အကျွန်ုပ်တို့သည် မင်းကြီးပြည်အလယ်၌ ရှောက်၍သွားပါရစေ။ လယ်ယာသို့၎င်း၊ စပျစ်ဥယျာဉ်သို့၎င်းမဝင်ပါ။ တွင်းရေကိုလည်းမသောက်ပါ။ မင်းကြီး ပြည်ကိုမလွန်မှီတိုင်အောင်၊ မင်းလမ်းသို့သာရှောက်လိုက်ပါမည်ဟု အခွင့်တောင်းကြ၏။
23 ထိုပြည်အလယ်၌ ရှောက်သွားရသောအခွင့်ကို၊ ရှိဟုန်မင်းသည် ဣသရေလအမျိုးသားတို့အားမပေး။ မိမိလူအပေါင်းတို့ကိုစုဝေးစေ၍၊ ဣသရေလအမျိုးသားတို့ကိုဆီးတားခြင်းငှါ၊ သူတို့ရှိရာတောသို့ထွက်၍ ယာဟတ်မြို့သို့ ရောက်ပြီးလျှင် စစ်တိုက်လေ၏။
24 ထိုမင်းကို၊ ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ထားနှင့်လုပ်ကြံ၍၊ အာနုန်ချောင်းမှသည် ယဗ္ဗုတ်ချောင်းတိုင်အောင်၎င်း၊ အမ္မုန်အမျိုးသားနေရာတိုင်အောင်၎င်း၊ ထိုမင်းပိုင်သောမြေကိုသိမ်းယူကြ၏။ အမ္မုန်အမျိုးသားနေရာနယ်စပ်ကား အားကြီး၏။
25 ထိုသို့ ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည်၊ ဟေရှဘုန်မြို့မှစ၍ အာမောရိအမျိုးသားနေသော မြို့ရွာရှိသမျှတို့ကိုသိမ်းယူ၍နေကြ၏။
26 ဟေရှဘုန်မြို့ကား၊ မောဘပြည်ကိုအစိုးရသော အရင်ရှင်ဘုရင်နှင့် စစ်တိုက်၍ အာနုန်ချောင်းတိုင်အောင် ပြည်ကိုလုယူသောအာမောရိရှင်ဘုရင်ရှိဟုန် မင်းနေသောမြို့ ဖြစ်သတည်း။