14 Eg vil for alltid setja han over mitt hus og mitt rike, og kongsstolen hans skal stå støtt til evig tid.»
15 Alle desse orda og heile dette synet bar Natan fram for David.
16 Då gjekk kong David inn og drygde lenge for Herrens åsyn og sa: Kven er vel eg, Herre Gud, og kva er mi ætt, sidan du har ført meg til denne dag?
17 Og endå var dette for lite for deg, Gud. Difor har du tala om ætta åt tenaren din langt fram i tida. Og du ser på meg som på ein mann av høg rang, Herre Gud.
18 Kva meir skal David seia til deg om den æra du har vist meg? Du kjenner då tenaren din.
19 Herre, for din tenar skuld og etter ditt eige hjarta har du gjort alt dette store og kunngjort så store ting.
20 Herre, det er ingen som du, og det finst ingen Gud utan du, etter alt vi har høyrt og spurt.