12 Mannen svara: «Om dei så vog meg tusen sekel sølv opp i neven, ville eg ikkje lyfta handa mot son til kongen. Vi høyrde då alle at kongen gav deg og Abisjai og Ittai dette påbodet: Ta dykk av Absalom, guten min!
13 Men hadde eg fare fram med svik og teke livet av han, så hadde det ikkje kunna døljast for kongen, og du hadde nok halde deg unna.»
14 Då sa Joab: «Eg kan ikkje stå her og hefta meg bort lenger.» Så treiv han tre spyd og rende dei i brystet på Absalom, medan han endå hang levande mellom greinene på eika.
15 Og ti unge menn, våpensveinane åt Joab, kom bort til Absalom og gav han banehogg.
16 Då bles Joab i hornet, og folket heldt opp med å forfylgja israelittane; for Joab stagga dei.
17 Så tok dei Absalom og kasta han ned i ei djup hole i skogen og hauga opp ei stor steinrøys over han. Og alle israelittane rømde heim, kvar til sitt.
18 Medan Absalom levde, hadde han reist ein minnestein for seg. Det er den steinen som enno står i Kongsdalen. «For eg har ingen son som kan halda oppe minnet om namnet mitt,» sa han. Difor gav han steinen namn etter seg, og sidan har han vorte kalla «Absaloms minne» og heiter så den dag i dag.