4 Kongen sa til dei: «Eg skal gjera som de ynskjer.» Så gjekk kongen ut og stod attmed byporten, medan heile hæren drog av stad, i fylkingar på hundre og på tusen.
5 Då sa han til Joab, Abisjai og Ittai: «Far varsamt med Absalom, guten min!» Heile hæren høyrde at kongen gav alle hovdingane dette påbodet om Absalom.
6 Så drog hæren ut i marka mot israelittane, og det kom til slag i Efraim-skogen.
7 Der tapte israelittane for Davids menn, og det vart eit stort mannefall den dagen, tjue tusen mann.
8 Striden spreidde seg over heile landet der ikring, og skogen øydde meir folk enn sverdet den dagen.
9 Det bar så til at Absalom kom beint imot mennene åt David. Han reid på muldyret sitt, og muldyret kom inn under dei tette greinene på ei stor eik. Hovudet hans sette seg fast i eika, og han vart hangande mellom himmel og jord. For muldyret han sat på, sprang sin veg.
10 Det fekk ein mann sjå, og han sa frå til Joab: «Eg såg Absalom hanga i ei eik.»