3 min Gud, mitt fjell ¬som eg flyr til.Han er mitt skjold, ¬mitt frelsehorn og mitt vern,mi livd, min hjelpar ¬som friar meg frå vald.
4 Eg kallar på Herren, ¬han som får lovsong,og eg vert frelst ¬frå mine fiendar.
5 Dødens brotsjøar ¬braut ikring meg,undergangsstraumane ¬skræmde meg.
6 Helheims reip ¬snørte seg om meg,dødens snarer låg i min veg.
7 Då kalla eg på Herren ¬i mi naudog ropa til min Gud.Han høyrde mi røyst ¬frå sitt tempel,til hans øyra nådde mitt rop.
8 Då skalv og riste jorda,himmelens grunnvollar skok,dei skalv fordi han var harm.
9 Røyk steig opp or hans nase,øydande eld or hans munn;gneistar og glør fór ut frå han.