6 Helheims reip ¬snørte seg om meg,dødens snarer låg i min veg.
7 Då kalla eg på Herren ¬i mi naudog ropa til min Gud.Han høyrde mi røyst ¬frå sitt tempel,til hans øyra nådde mitt rop.
8 Då skalv og riste jorda,himmelens grunnvollar skok,dei skalv fordi han var harm.
9 Røyk steig opp or hans nase,øydande eld or hans munn;gneistar og glør fór ut frå han.
10 Han senka himmelen ¬og steig nedmed svarte skyer ¬under sine føter.
11 Sitjande på kjerubar flaug han,kom til synes ¬på vengene åt vinden.
12 Han gjorde mørkret til sitt telt,og kring seg hadde han ¬svarte, regntunge skyer.