31 Så sa David til Joab og til alle som var med han: «Riv sund kleda dykkar, ta på dykk syrgjeplagg og hald lik-klage over Abner!» Sjølv gjekk kong David etter båra.
32 Dei gravla Abner i Hebron. Kongen gret høgt ved grava hans, og alt folket gret.
33 Og kongen kvad ein klagesong over Abner:Laut Abner døy ¬som ein niding døyr?
34 Dine hender var ikkje bundne,dine føter ikkje lagde i lekkjer.Du fall som ein fell ¬for ugjerningsmenn.Då gret folket endå meir over han.
35 Sidan kom folket og ville få David til å eta medan det endå var dag. Men han svor: «Gud la det gå meg ille både no og sidan om eg smakar brød eller noko anna før sola er gladd!
36 Folket merka seg dette og lika det godt. Alt det kongen gjorde, lika dei godt.
37 Den dagen skjøna alle som var samla, ja heile Israel, at det ikkje var kongen som stod bak drapet på Abner Nersson.