7 Dei trakkar hovudet til dei svake ned i støvetog trengjer hjelpelause bort frå vegen.Ein mann og far hans går til same jentaså mitt heilage namn blir vanhelga.
8 Dei breier seg på pantsette kledeattmed kvart altar.Vin teken i bøterdrikk dei i huset til sin Gud.
9 Men det var egsom rydda ut amorittane for dei,dei som var høge som sedrarog sterke som eiker.Eg øydela frukta oppeog røtene nede.
10 Det var eg som førte dykk opp frå Egyptog leidde dykk i øydemarka i førti årså de kunne ta amorittlandet.
11 Eg lét nokre av sønene dykkar stå fram som profetarog nokre unge menn som nasirearar.Er det ikkje slik, israelittar?seier Herren.
12 Men de skjenkte nasirearane vinog baud profetane: Tal ikkje profetord!
13 Sjå, eg lèt grunnen skaka under dykksom under ei vogn full av korn.