1 Høyr dette ordet som Herren talar mot dykk, de israelittar,mot heile den slekta eg førte opp frå Egypt:
2 Berre dykk ville eg kjennast vedmellom alle slektene på jorda.Difor vil eg straffa dykkfor alle syndene dykkar.
3 Går vel to i lagutan å ha ein avtale?
4 Brøler vel løva i skogenutan å ha eit bytte?Knurrar ungløva i hòlautan å ha fanga noko?
5 Fell vel fuglen til jordautan at ei felle er sett opp?Sprett snara frå markautan at ho har fanga noko?
6 Gjallar hornet i byenutan at folket skjelv?Skjer det ei ulukke i byenutan at Herren har gjort det?
7 Nei, Herren Gud gjer ikkje nokoutan å openberra sitt løynde rådfor tenarane sine, profetane.
8 Løva brøler– kven blir ikkje redd?Herren Gud talar– kven blir ikkje profet?
9 Lat det høyrast over borgene i Asjdodog over borgene i Egypt, og sei:Kom saman på fjella kring Samaria!Sjå den store forvirringa hos henneog undertrykkinga i byen!
10 Dei veit ikkje å gjera det rette,seier Herren.Dei dyngjer opp vald og ran i borgene sine.
11 Difor seier Herren Gud:Fienden skal omringa landet,riva ned festninga di,borgene skal plyndrast.
12 Så seier Herren:Som gjetaren bergarto leggbein eller ein øyreflipp frå løvegapet,slik skal israelittane bergast,dei som sit i sofahjørne i Samariaog på divanar i Damaskus.
13 Høyr og ver vitne mot Jakobs hus!seier Herren Gud, allhærs Gud.
14 Ja, den dagen eg straffar Israelfor syndene deira,lèt eg straffa råka altara i Betel.Altarhorna blir hogne avog fell til jorda.
15 Då knuser eg både vinterhus og sommarhus.Elfenbeinshus skal gå til grunneog store bygningar siga i røys,seier Herren.